- روند قیمت دلار آمریکا از اواسط ماه مارس نزولی بوده است و به نظر می رسد این روند تا پایان سال نیز ادامه داشته باشد.
- محرک‌های جهانی به ادامه کاهش ارزش دلار اشاره دارند و حرکت‌های اخیر در شرایط بازار پولی آمریکا نشان می‌دهند که خروج منابع مالی در سه ماهه چهارم نیز ادامه خواهد داشت.
- تنها راه برای جلوگیری از این روند اقدامات فدرال رزرو است اما اقدامات فدرال رزرو نیز به خاطر نزدیکی به زمان انتخابات محدود خواهد بود.
از ماه مارس تاکنون دلار به طور مداوم در حال سقوط بوده است. شاخص دلار در ۱۹ مارس به ۱۰۲.۵۲ رسیده بود در حالی که صبح دوشنبه ۱۴ سپتامبر این شاخص در حوالی ۹۲.۹۰ بود.
انتظار می‌رود که ارزش دلار بیش از این نیز سقوط کند، توجه داشته باشید که این شاخص در اواخر اوت در حدود ۹۲.۱۰ بود.
در اوایل ماه سپتامبر، هنگامی که فدرال رزرو اصلاح سیاست‌های خود را اعلام کرد، ارزش دلار با افزایش ملایمی روبرو شد. اصلاحات یادشده، نحوه واکنش فدرال رزرو به سطح تورم را دستخوش تغییر خواهد کرد.
اگرچه این تغییر در سیاست‌های فدرال رزرو در ابتدا باعث کمی افزایش در ارزش دلار شد؛ اما در بلند مدت به نظر می‌رسد که این رویکرد جدید منجر به کاهش نرخ بهره برای مدتی طولانی‌تر خواهد شد و اگر نتیجه تغییر فدرال رزرو چنین چیزی باشد، ما در آینده شاهد یک دلار ضعیف‌تر خواهیم بود نه قوی‌تر.
نمودار زیر کاهش ارزش دلار در سال جاری را نشان می دهد.
تغییر موضع در برابر دلار
همچنین به نظر می‌رسد که از ماه ژوئیه به این سو، جریان پول از دلار آمریکا روی برگردانده و به سمت اروپا و خصوصا آلمان در حال حرکت است. یکی از دلایل برای این چرخش، ابتکار عمل جدید اروپا به سردمداری آلمان و آنگلا مرکل برای ایجاد یک اتحادیه مالی در اروپا بود.
در همان زمان طلا نیز در حال افزایش قیمت و رسیدن به رکورد قیمتی جدیدی بود. تمام این تغییرات، نشان دهنده تغییر تفکر جهان برای دوری از آمریکا و حرکت به سمت نقطه دیگری از جهان است. جایی که بتوانند کرونا را بهتر از آمریکا مهار کند.
شواهد بیشتر
امروز اما شواهد دیگری نیز مبنی بر دور شدن جریان مالی از دلار پدیدار شده‌اند. وایک برد در وال استریت ژورنال می‌نویسد که دارایی‌های صندوق‌های پرایم که بر روی اوراق بدهی مشارکت کوتاه مدت سرمایه‌گذاری می‌کنند، ممکن است سقوط کنند. این صندوق‌های که در طول ماه مارس و به خاطر مختل شدن بازار پول به شدت سقوط کرده بودند، سپس در آوریل و مارس دوباره احیا شدند. به گفته برد، کاهش فعلی «تهدیدی برای بانک‌های غیرآمریکایی است که به این نوع صندوق‌ها وابسته‌اند.»
آقای برد به داده‌های Investment Company Institute اشاره می‌کند: دارایی‌های اولیه صندوق‌های بازار پول در روز چهارشنبه ۷۴۱.۶ میلیارد دلار بود. این مقدار ۲۴ میلیارد دلار کمتر از اواخر ژوئن و ۶۸ میلیارد دلار (۸.۴ درصد) کمتر از اواسط فوریه ۲۰۲۰ بوده است. مشکل «بانک‌های خارجی تشنه بازده» همین است که در سال‌های اخیر به این منابع مالی متکی بوده‌اند.
اما مشکل عمیق‌تر این است که ترکیب دارایی‌های صندوق‌های پرایم از بدهی‌های کوتاه مدت به اوراق قرضه دولتی بلند مدت و اوراق وکالتی دولت (agency bonds) تغییر کرده است که این موضوع منجر به کاهش نقدینگی این صندوق‌ها شده است.
همچنین اقای برد استدلال می‌کند: «نگرانی دیگر این است که با رسیدن به پایان سال و موعد انتشار ترازنامه‌های بانک‌های بزرگ جهان اقدام به دستکاری ترازنامه‌های خود کرده تا از نیاز به سرمایه بیشتر (مطابق مقررات بازل ۳) پیش‌گیری شود.
بازل ۳ نتیجه جلسه کمیته بازل ( BCBS یا Basel Committee on Banking Supervision ) است که از زمان بحران‌های مالی در تلاش است تا با اصلاح قوانین و استانداردهای جهانی، ریسک سیستماتیک بانک‌ها را کاهش دهد.
«اگر بانک‌های بزرگ آمریکا تا پایان سال فعالیت معمول خود را در مبادلات ارزی محدود کنند، فشار مضاعفی بر موسسات خارجی متقاضی دلار وارد خواهد شد» پس تا زمانی که پای تقاضا برای دلار در میان باشد، اوضاع در جهت اشتباه پیش خواهد رفت.
راه حل در دستان فدرال رزرو است
اگر جریان‌هایی که در بالا به آنها اشاره شد رخ دهد، تنها راه برای حفاظت از بازار این است که فدرال رزرو تصمیم بگیرد بانک‌های خارجی را نیز وارد جریان مبادلات ارزی کند. فدرال رزرو این کار را در ماه مارس نیز انجام داده بود چراکه می‌دید میزان نقدینگی بانک‌های مرکزی کشور به زیر ۴۵۰ میلیارد دلار رسیده است. این رقم امروز بسیار کمتر نیز شده است.
در حال حاضر مشخص نیست که فدرال رزرو تا چه اندازه به افزایش ارزش دلار تمایل دارد.
به زودی شاهد برگزاری انتخابات در فصل پاییز خواهیم بود و طبق عادت، فدرال رزرو در طول دوران انتخابات تلاش می‌کند که اقدامات چشمگیری انجام ندهد. اما با تمام اتفاقاتی که در جهان در حال رخ دادن است مانند بدهی‌ها و وضعیت جهانی به نظر می‌رسد که یک عدم اطمینان بنیادی بر تصمیم‌گیری این نهاد حاکم است؛ به گونه‌ای که پیش‌بینی ماه آینده بسیار دشوار است.
آینده دلار
با تمام این تفاسیر به نظر می‌رسد که دلار در آینده ضعف بیشتری را تجربه خواهد کرد. در سه ماه آینده دلار نوسانات قابل توجهی خواهد داشت اما روند کلی نزولی خواهد بود و به نظر می‌رسد که سیاست‌گذاران برای جلوگیری از این سقوط واقعا کار زیادی از دستشان بر نمی‌آید.
منبع: seekingalpha
