یکی از سوالاتی که این روزها پرسیده می‌شود این است که ایا ضعف دلار که از پایان مارس سال جاری اغاز شده بود اکنون به پایان رسیده است یا خیر. در ماه‌های گذشته، به طور مداوم به سرمایه‌گذاران فروشنده دلار افزوده شده است. به طوری که برخی معامله‌گران انتظار دارند طی ۳ تا ۵ سال آینده ۴۰ تا ۵۰ درصد از ارزش دلار کم شود. یکی از استدلال‌هایی که می‌توان علیه این روایت انجام داد این است که بانک‌های مرکزی، خصوصا بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی ژاپن، هرکاری که بتوانند می‌کنند تا این سناریو رخ ندهد. رشد ارزش ارز این کشورها تاثیر بسیار زیادی بر بهبود اقتصادی و چشم انداز تورمی این کشورها می‌گذارد.
با نگاهی به شاخص‌های متنوع، دلار آنقدرها هم ضعیف نیست.
وقتی به شاخص دلار نگاه می‌کنیم ضعف دلار مشهود است اما این ارز در شاخص‌های دیگر همچنان خوب عمل می‌کند به عنوان مثال در شاخص USD NEER مشاهده می کنیم که دلار ۱.۹٪ YTD بالاتر است. شکل زیر اختلاف معناداری بین شاخص دلار NEER و شاخص دلار ADXY از زمان فروش بی‌رویه دلار از ماه مارس نشان می‌دهد. درحالی که شاخص دلار در سطح حمایت بحرانی ۹۲.۵ (کمترین میزان از مه ۲۰۱۸) معامله می‌شود و نسبت به سال گذشته ۳.۶ درصد کاهش یافته است، NEER و ADXY هنوز هم بالاتر از سطح خود در ماه مارس معامله می‌شوند (به ترتیب ۱.۹ و ۱.۳ درصد) از این رو هنوز حرکت نزولی سهمگین برای دلار متقاعد کننده نیست. زیرا وقتی به شاخص‌های گسترده‌تر نگاه می‌کنیم هنوز وضعیت دلار چندان بحرانی نیست.
اگر ما در حال تجربه کردن یک روند نزولی برای دلار بودیم، ارزش دلار دربرابر ارز کشورهای نوظهور کاهش می‌یافت، که این امر منجر به تحریک فوق العاده شاخص‌های سهام در این کشورها می‌شد. شکل زیر (سمت چپ) رابطه بین شاخص ADXY و شاخص سهام اقتصادهای نوظهور را در دوره‌های گذشته نشان می‌دهد. به استثنای سال ۲۰۱۷ که دلار ۱۰ درصد کاهش یافته است، این شاخص طی ۲.۵ سال گذشته مدام در حال کاهش بوده است (یعنی دلار در مقابل ارزهای آسیایی و اقتصادهای نوظهور افزایش داشته است) این موضوع منجر به فشار بر روی شاخص‌های سهام در اقتصادهای نوظهور شده است.
با نگاهی به شاخص‌های سهام اقتصادهای نوظهور متوجه می‌شویم که این شاخص‌ها به خاطر افزایش نقدینگی جهانی، افزایش یافته است. اما هنوز هم به طرز قابل توجهی پایین‌تر از اوج خود در ژانویه ۲۰۱۸ (اوج نقدینگی) هستند. همچنین می‌توان یک رابطه پاولفی (Pavlovian relationship) (ارز ارزان‌تر، شاخص سهام بالاتر) در دلار مشاهده کرد. شکل زیر (سمت راست) نشان می‌دهد که در سال گذشته ضعف دلار با افزایش شاخص‌های سهام مصادف بوده است. این رابطه در هر زمان ممکن است از بین برود اما مطمئنا باقی ماندن دلار در سطح فعلی می‌تواند از سرمایه‌گذاران در مقابل تغییرات ناگهانی شاخص‌های سهام در کوتاه مدت حفظ کند.
معاملات فروش دلار به مرحله اشباع رسیده است
یکی دیگر از استدلال‌هایی که می‌توان علیه روند نزولی دلار اقامه کرد این است که معاملات فروش دلار در ماه‌های اخیر به مرحله اشباع است. شکل زیر نشان می‌دهد که میزان خالص قرادادهای خرید سفته‌بازان از ۳۰۰+ هزار قرارداد در اوایل ۲۰۱۹ به ۲۱۴- هزار قرارداد در اوایل آگوست تغییر یافته است که پایین‌ترین سطح از اوایل ۲۰۱۸ بوده است. خالص قراردادهای خرید یورو نیز اکنون در بالاترین میزان خود (۲۰۰ هزار قرارداد) قرار گرفته است. یک سرمایه‌گذار متقابل معمولا از این شاخص به عنوان یک سیگنال منفی استفاده می‌کند و در مقابل اجماع نظر به سوی خرید دلار آمریکا حرکت می‌کند.
البته در کوتاه مدت شاهد ادامه ضعف دلار در مقابل یورو خواهیم بود (احتمالا تا سطح ۱.۲۰) اما در میان مدت دلایل زیادی برای خوش‌بینی به دلار وجود دارد. بهبود عدم قطعیت‌های اقتصادی و سیاسی در کشورهای توسعه یافته و اقتصادهای نوظهور به طور طبیعی بر روی ارز فشار می‌آورد و ریسک نزولی برروی «ارز ذخیره جهانی» را محدود می‌کند.
عدم اطمینان و رشد ضعیف بر روی ارزهای غیرآمریکایی فشار می‌آورد
به عنوان نتیجه‌گیری باید گفت دلار آمریکا علی‌رغم انبساط گسترده ترازنامه فدرال رزرو (نسبت به بانک‌های مرکزی دیگر)، به میزان قابل توجهی تضعیف نشده است. آمریکا بدترین شورش‌ها را از سال ۱۹۶۸ و احتمال قرنطینه دیگر به خاطر افزایش آمار مبتلایان به کرونا در بسیاری از ایالت‌های جنوبی را از سر می‌گذراند. تعداد آمار مبتلایان به کرونا در بسیاری از کشورهای اروپایی نیز طی هفته‌های اخیر روند افزایشی داشته است. این اتفاق قطعا عوامل بنیادین را در میان‌مدت یکبار دیگر تحت تاثیر قرار داده و انتظارات رشد و افزایش ارزش ارزها را درماه‌های آینده تغییر می‌دهد.
هنوز در کوتاه مدت شاهد روند صعودی EURUSD خواهیم بود اما در مورد جفت هایی مانند GBPUSD یا AUDUSD باید کمی محتاط بود. نوسانات محدود (Cheap)، قیمت بالای سهام، ازدحام در معاملات کوتاه مدت دلار بعلاوه ریسک افزایش عدم قطعیت سیاسی در بسیاری از اقتصادهای نوظهور همگی عوامل مثبتی هستند که می‌توانند از دلار در میان مدت حمایت کنند. پس هنوز برای ناامیدی از دلار زود است.
