چرا نرخ واقعی بیکاری آمریکا احتمالا بیشتر از ۱۱ درصد است؟

روز جمعه اداره آمار کار، نرخ رسمی بیکاری را در ماه آگوست ۸.۴ درصد اعلام کرد. این کاهش ناگهانی آمار بیکاری عمدتا به بازگشایی کسب‌وکارها که به خاطر کرونا بسته شده بودند، نسبت داده می شود.

این کمترین نرخ بیکاری گزارش‌شده از زمان انفجار بیکاری در ماه آوریل است؛ سطوحی که از زمان رکود بزرگ (در دهه ۱۹۳۰) به این سو دیده نشده بود. اما به گفته اقتصاددانان حوزه کار، نرخ واقعی بیکاری در ماه آگوست به مراتب بالاتر از آمار رسمی است و حتی شاید از ۱۱ درصد نیز بیشتر باشد.

نرخ بیکاری معیاری برای بیکاری در کشور بوده و یک فشارسنج قوی برای مشکلات مالی آتی در اقتصاد است.

 نرخ بیکاری بالای ۱۱ درصد به معنای آن است که آمریکا در بحبوحه بدترین دوره بیکاری دوران پس از جنگ جهانی دوم باقی مانده است. همچنین معنای دیگر این عدد آن است که از هر ۹ نفر که به دنبال کار می‌گردند ۱ نفر قادر به پیدا کردن شغل نخواهد بود.

قبل از همه‌گیری کرونا، بالاترین نرخ بیکاری پس از جنگ جهانی در ایالات متحده ۱۰.۸ درصد بود که در سال ۱۹۸۲ به ثبت رسید.

آمار بیکاری در ماه اوت از یک جهت دیگر نیز قابل توجه است چرا که این آمار اولین آمار بیکاری است که توسط اداره آمار کار آمریکا پس از به پایان رسیدن مزایای بیمه بیکاری (۶۰۰ دلار درهفته) منتشر می‌شود.

بیش از یک ماه است که میلیون‌ها کارگر هیچ کمکی از طرف دولت فدرال دریافت نکرده‌اند و تنها کمک‌های ایالتی را دریافت می‌کنند که مبلغ آن تنها معادل نیمی از حقوق مشاغل ازدست‌رفته‌شان است؛ اگرچه کارگران در برخی ایالت‌ها معمولا کمتر از این نیز دریافت می‌کنند.

در اوایل ماه اوت، با فرمان اجرایی ترامپ، یک برنامه فدرال برای کمک کسانی که شغل خود را از دست داده بودند، ایجاد شد که طی آن، برای تقریبا ۵ هفته، ۳۰۰ دلار اضافی به کارگران اختصاص داده شد. اما کارگران در بیشتر ایالات‌ها هنوز این کمک‌ها را دریافت نکرده‌اند و هزاران نفر نیز به هیچ وجه واجد شرایط دریافت آن تشخیص داده نشده‌اند.

نرخ بیکاری ۱۱ درصدی

چند دلیل وجود دارد که نرخ بیکاری واقعی در ماه اوت احتمالا بالاتری از نرخ ۸.۴ درصدی باشد که به طور رسمی اعلام شده است.

اولین دلیل، مشکلاتی است که جمع‌آوری داده‌ها با شروع همه‌گیری کرونا ایجا کرده است. اداره آمار کار، نرخ بیکاری را بر اساس نظرسنجی از خانوارهای آمریکایی تعیین می‌کند. به گفته این اداره، افرادی که این نظرسنجی را انجام می‌دهند، بعضی اوقات در انتخاب طبقه‌بندی‌ها اشتباه می کنند. مثلا به جای انتخاب گزینه گزینه بیکار موقت، گزینه شاغل اما غایب از کار را انتخاب می‌کنند.

غایبین از کار به کسانی گفته می‌شود که به تعطیلات و یا مرخصی استعلاجی رفته‌اند. این افراد باعث افزایش نرخ بیکاری نمی‌شوند. اما افرادی که اخراج موقت یا دائم شده‌اند باعث افزایش آن می‌شوند.

طبق گفته این دفتر، اگر این خطای طبقه‌بندی غلط را در نظر ‌بگیریم، نرخ بیکاری در ماه اوت باید ۰.۷ درصد بالاتر از مقدار گزارش شده باشد (حدود ۹.۱ درصد)

اقتصاددانان می‌گویند اگر کسانی را که از بازار کار بیرون انداخته شده‌اند، در محاسبات وارد کنیم، آمار بیکاری بازهم افزایش پیدا خواهد کرد.

افراد ممکن است به دلیل وضعیت نامناسب بازار کار، از جستجوی کار  منصرف شده باشند، یا به‌دلیل نگرانی‌های بهداشتی یا مراقبت از کودکان نتوانسته باشند به دنبال کار بگردند. چنین افرادی معمولا در آمار مربوط به بیکاری لحاظ نمی شوند. دولت فدرال نیز افرادی را که خارج از بازار کار هستند، به عنوان بیکار در نظر نمی‌گیرد، برای محاسبه نیروی کار، افراد باید به صورت فعال به دنبال کار باشند.

مایکل فارن، اقتصاددان در مرکز مرکاتوس در دانشگاه جورج میسون می‌گوید: «یکی از نکاتی که مردم به آن دقت نمی‌کنند، این است که نرخ بیکاری، افرادی را که به دنبال کار نیستن، حساب نمی‌کند.»

در ماه فوریه و پیش از اینکه بخش‌های وسیعی از اقتصاد آمریکا به تعطیلی کشیده شود، ۱۶۴.۵ میلیون نفر در بین نیروی کار حضور داشتند، این رقم در ماه آوریل حدود ۸ میلیون نفر کاهش یافت و به ۱۵۶.۵ میلیون نفر رسید.

فارن می‌گوید:« این هشت میلیون نفر همگی به خاطر ترس از بیماری، خود را بازنشسته نکرده‌اند، بلکه بسیاری از آنها برای همیشه از کار اخراج شده‌اند»

حجم نیروی کار در ماه اوت به ۱۶۰.۸ میلیون نفر رسیده است که هنوز ۳.۷ میلیون نفر کمتر از آمار پیش از همه‌گیری است.

فارن می‌گوید اگر این افراد بیکار را به حساب آورید، نرخ بیکاری ۱۱.۱ درصد خواهد بود. همچنین وی معتقد است که این تجزیه و تحلیل استاتیک بوده و ممکن است بسیاری از عوامل دیگر را در نظر نگیرد. (مانند تازه فارغ التحصیلان دبیرستانی که اکنون به دنبال کار هستند) این عوامل می‌تواند رقم ۱۱.۱٪ را چند دهم درصد افزایش بدهد.

منبع: CNBC