آشنایی با اندیکاتور پیوت پوینت (Pivot Point)
پیوت پوینت، یک اندیکاتور تحلیل تکنیکال است که برای تعیین روند کلی بازار در بازه‌های زمانی مختلف استفاده میشود. پیوت پوینت میانگین بالاترین و پایین‌ترین قیمت کندل روز و قیمت بسته شدن کندل در روز قبل است. در روز بعد اگر قیمت، بالای پیوت باشد، نشان دهنده احساسات صعودی و اگر پایین آن باشد، نشان دهنده احساسات نزولی است.
این سطوح به معامله‌گران نشان می‌دهد که در چه نقاطی می‌توانند منتظر حمایت یا مقاومت باشند. همچنین، اگر قیمت از این سطوح عبور کند، معامله‌گر می‌تواند انتظار صعودی یا نزولی داشته باشد.
نحوه محاسبه پیوت پوینت (Pivot Point):
اندیکاتور پیوت پوینت را میتوان به چارت اضافه کرد در این حالت سطوح مختلف به راحتی محاسبه شده و نتیجه به صورت خودکار نمایش داده میشود. تنها چیزی که نیاز دارید، قیمت‌های سقف، کف و بسته شدن کندل روز قبل است.
نحوه محاسبه پیوت پوینت و خطوط حمایت به صورت زیر است:
۱- پس از اتمام زمان بازار یا بسته شدن کندل، بالاترین و پایین‌ترین قیمت روز و قیمت بسته شدن کندل روز قبل را پیدا کنید.
۲- این سه قیمت را با هم جمع کرده و بر سه تقسیم کنید. این نقطه، همان پیوت پوینت است.
۳- پیوت پوینت را روی نمودار مشخص کنید.
۴- سپس با فرمول‌های زیر سطوح مقاومت و حمایت را محاسبه کرده و در نمودار مشخص کنید.
درنمودار زیر نمونه تعیین سطوح پیوت پوینت را مشاهده می‌کنید.
پیوت پوینت به ما چه می‌‌گوید؟
پیوت پوینت بر خلاف میانگین متحرک یا اوسیلاتورها ساکن است و در طول روز با تغییر قیمت تغییر نمی‌‌کند. این بدان معناست که معامله‌گران می‌توانند با استفاده از این سطوح به برنامه‌ریزی بپردازند.
به عنوان مثال معامله‌گران می‌دانند اگر قیمت به زیر پیوت برسد، می‌توانند معامله فروش داشته باشند و اگر به بالای پیوت برسد، می‌توانند خرید کنند. همچنین آنها خطوط حمایتی و مقاومتی را به عنوان حد سود و حد ضرر خود قرار می‌دهند.
ترکیب پیوت پوینت با سایر اندیکاتورهای روند یکی از معمول‌ترین رویکردها برای معامله‌گران است. استفاده از آن در کنار میانگین متحرک یا فیبوناچی یا MACD می‌تواند دقت معاملات را افزایش دهد.
پیوت پویت در مقایسه با فیبوناچی اصلاحی
پیوت پوینت و فیبوناچی اصلاحی یا فیبوناچی گسترش‌یافته هر دو خطوط افقی رسم می‌کنند که نقش حمایت و مقاومت را ایفا می‌کند. اندیکاتور فیبوناچی به این دلیل مفید است که میتوان آن‌را بین هر دو نقطه از قیمت رسم کرد، مانند سقف‌ها و کف‌ها و سپس این سطوح ساخته می‌شوند. فیبوناچی اصلاحی و گسترش‌یافته بر اساس درصد‌های مشخصی این سطوح را رسم می‌کنند، اما خطوط پیوت در مقابل از فرمول‌های ثابت استفاده می‌کند.
نمونه‌ای از نحوه استفاده از پیوت پوینت
معامله‌گران سوینگ که بر روی سهام رشدی تمرکز می‌کنند، (خصوصا پس از یک اصلاح قابل توجه) اغلب سقف ۵۲ هفته گذشته را به عنوان پیوت در نظر می‌گیرند.
بیشتر بخوانید: تفاوت میان سهام رشدی و سهام ارزشی چیست؟
در نمودار زیر، قیمت شرکت اپل در بالاترین قیمت به ۲۳۳.۴۷ دلار رسید، پس از آن ۳۵ درصد افت داشت و سپس قیمت به سقف قبلی خود رسید. در این نقطه معامله‌گران منتظر بودند که قیمت بالاتر از سطح پیووت برود تا خرید خود را شروع کنند.
سهام اپل به بالای سقف ۵۲ هفته‌ای حرکت می‌کند.
این اتفاق به این دلیل رخ می‌دهد که پس از حرکت قیمت به بالای پیوت پوینت، خریداران زیادی وارد معامله شده و قدرت خرید را افزایش می‌دهند.
توجه داشته باشید که قیمت پیش از رسیدن به سقف ۵۲ هفته‌ای، در حال افزایش بوده است. بنابراین، اگرچه پیوت پوینت‌ها مهم هستند، اما ممکن است روش‌های تکنیکال یا فاندامنتال بهتری نیز وجود داشته باشند که معامله‌گر را در قیمت‌های بهتر وارد بازار کند.
محدودیت‌های پیوت پوینت
این اندیکاتور بر اساس یک محاسبه ساده انجام میشود و اگرچه برای برخی از معامله‌گران مفید است اما ممکن است برای دیگران چندان مفید نباشد. هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت در سطوح مقاومت یا حمایت متوقف شوند یا به آنها واکنش نشان دهند. مانند تمام اندیکاتورها این اندیکاتور را نیز تنها باید یکی از اجزای برنامه معاملاتی بدانید.
منبع: Investopedia
سپاس.