افزایش بازدهی اوراق قرضه و بحرانی برای یونان و ایتالیا!

• با افزایش نرخ اوراق قرضه ۱۰ ساله در اروپا، بانک مرکزی اروپا بار دیگر با بحران مواجه شد.
• سیاستگذاران بانک مرکزی اروپا از لاگارد می‌خواهند که در مورد واگرایی‌های مالی بین کشورهای حوزه یورو سختگیر باشد

افزایش این واگرایی‌ها بانک مرکزی اروپا را نگران کرده است. سیاستگذاران بانک مرکزی اروپا از لاگارد خواستند که در مورد واگرایی های مالی بین کشور‌های حوزه یورو سختگیر باشد و این همان چیزی است که محل بحث است.

کریستین لاگارد با لحن قوی‌تری نشان داد که اجازه واگرایی بین کشورها داده نمی‌شود و هزینه‌های استقراض کشورهای آسیب پذیرتر مانند ایتالیا و اسپانیا مهار خواهد شد.

لاگارد پیش از این هم بارها گفته بود که بانک مرکزی اجازه نخواهد داد شرایط مالی در سراسر منطقه یورو به طور قابل توجهی واگرا شود و آماده است هر کاری را که برای اجتناب از آن لازم است انجام دهد.

اختلاف بازدهی اوراق قرضه ۱۰ ساله منطقه یورو نسبت به آلمان

میانگین بلندمدت نرخ بهره اوراق قرضه اروپا تا آوریل ۲۰۲۲

افسانه ای بزرگ

افسانه بزرگ منطقه یورو این است که تمام بدهی‌های منطقه یورو هیچ ریسکی ندارند. مسلما این طور نیست. اگر اینطور بود بازدهی همه اوراق قرضه مستقل منطقه یورو باید یکسان می‌بود.

در سال ۲۰۱۵، زمانی که بازده اوراق قرضه ۱۰ ساله یونان به نزدیک ۳۰ درصد رسید، ماریو دراگی، رئیس وقت بانک مرکزی اروپا (نخست وزیر کنونی ایتالیا) سخنرانی کرد و اعلام کرد: «ما هر کاری که لازم باشد برای نجات یورو انجام خواهیم داد و باور کنید کافی خواهد بود.»

پس از بیانات دراگی، اختلاف بازده اوراق سقوط کرد.

اما سوال این است که: دراگی چه کرد؟

جواب: هیچی!

بانک مرکزی اروپا هیچ کاری انجام نداد و تهدید به تنهایی کافی بود. دراگی اعتماد به بدهی کشورهای پیرامونی را احیا کرد.

لاگارد بارها گفته است که بانک مرکزی اجازه نخواهد داد شرایط مالی در سراسر منطقه یورو به طور قابل توجهی واگرا شود و آماده است هر کاری را که برای اجتناب از آن لازم است انجام دهد.

به نظر می‌رسد قرار است منطقه یورو بار دیگر آزمایش شود، اینطور نیست؟

نقص اساسی

خود یورو ذاتاً ناقص است.

• هیچ سیاست نرخ بهره واحدی وجود ندارد که برای یونان، اسپانیا، ایتالیا و آلمان منطقی باشد.
• ریسک بدهی دولتی در سرتاسر منطقه یورو به هیچ‌وجه یکسان نیست و هر کسی که عقل سلیمی داشته باشد، این موضوع را درک می‌کند.

سیاست های انقباضی؟
برای کنترل واگرایی‌ها، بانک مرکزی اروپا مجبور است همه اوراق قرضه یونان، اسپانیا، ایتالیا و پرتغال را بخرد؛ موضوعی که با سیاست‌های انقباضی یا افزایش بازده سازگار نیست.

وضعیت مضحک
برای دومین بار روسای بانک مرکزی اروپا باید به کمک یونان، اسپانیا، ایتالیا و پرتغال بیایند.

با این حال، این بار احتمالا تنها اینکه بانک مرکزی اعلام کند «ما هر کاری که لازم باشد برای نجات یورو انجام خواهیم داد و باور کنید کافی خواهد بود.» بدون هیچ اقدام واقعیی کافی نخواهد بود. این همان چیزی است که در واکنش به بیانیه لاگارد نیز دیده شد: بازده اوراق قرضه ۱۰ ساله ایتالیا به بالاترین حد خود رسید:

کنترل واگرایی‌ها به سختی انجام می‌شود زیرا نرخ بهره بانک مرکزی اروپا در ۰.۵۰- درصد است و ظاهراً قرار است افزایش پیدا کند. سیاست های انقباضی در راه است.

بحران بدهی دیگر منطقه یورو در حال ظهور است و تعداد کمی آن را می‌بینند.