پنج نکته مهم در انتخاب بروکر فارکس

بازار ارز خارجی یا همان بازار فارکس، بزرگترین بازار سرمایه در جهان است. در صورت عدم استفاده از تکنیک‌های مناسب مدیریت پول، کسب بازدهی بالا در بازار فارکس نیز مانند بازارهای مالی دیگر، نیازمند پذیرفتن ریسک زیان‌های سنگین است.

برای افرادی که به یک کارگزار یا بروکر آنلاین (online forex broker) مناسب دسترسی ندارند و تحت حمایت آن نیستند، معامله‌گری در بازار فارکس می‌تواند اقدامی چالش‌برانگیز باشد. بنابراین برای شخصی که قصد افتتاح یک حساب معاملاتی فارکس را دارد، ارزیابی دقیق و انتخاب یک کارگزار مناسب به منظور به حداکثر رساندن نتایج معاملاتی در بلند‌مدت امری ضروری است.

یک معامله‌گر محتاط، باید پیش از شروع معامله‌گری در بازار فارکس به همراه یک کارگزار آنلاین و یک حساب دارای سرمایه، چند موضوع مختلف را در نظر بگیرد. این موضوعات شامل اهداف شخصی معامله‌گر، برنامه یا استراتژی معاملاتی و حجم و انعطاف‌پذیری سرمایه معاملاتی می‌شوند.

هنگامی که این موضوعات کلیدی مورد توجه قرار گرفت، اولین و مهم‌ترین موضوع برای یک معامله‌گر ارز، انتخاب یک بروکر مناسب فارکس در مسیر رسیدن به اهداف معاملاتی خود است. در ادامه، پنج مورد از مهم‌ترین موضوعاتی که یک معامله‌گر باید به هنگام انتخاب یک کارگزار فارکس در نظر داشته باشد را مورد بحث قرار می‌دهیم.

1. امنیت وجوه، دسترسی و تبعیت قانونی

همیشه امنیت و سهولت دسترسی معامله‌گر به وجوه خود در اولویت قرار دارد. تعدادی از کارگزاران فارکس کلاهبرداری کرده‌ و یا با در اختیار گرفتن بخش عظیمی از پول مشتریان خود، از کار کنار کشیده‌اند. این امر باعث می‌شود که بررسی دقیق هر کارگزار فارکس که قصد افتتاح حساب در آن را داریم، از اهمیت بالایی برخوردار باشد. به همین دلیل، تبعیت قانونی نیز جزو اولین مواردی است که درباره کارگزار فارکس در نظر می‌گیریم.

شرکتی که دارای سرمایه و اعتبار خوبی باشد، به طور کلی همان موردی است که در هنگام انجام هرگونه مقایسه میان کارگزارهای فارکس باید به آن توجه کرد؛ به این شکل که یک معامله‌گر به دنبال کارگزاری است که توسط یک مؤسسه رسمی با استانداردهای بالا مورد نظارت قرار می‌گیرد. در اکثر کشورهای توسعه‌یافته، نظارت بر کارگزار فارکس وجود دارد؛ اما استانداردها می‌توانند در نظام‌های مختلف نظارتی، متفاوت باشند. به همین دلیل است که بسیاری از کارگزاران معتبر فارکس، اغلب مجوز خود را از بیش از یک مؤسسه نظارتی دریافت می‌کنند. این موضوع، در هنگام واگذاری سرمایه معاملاتی به کارگزار، اعتماد به نفس بیشتری را در معامله‌گر بوجود می‌آورد.

علاوه بر این، تقریباً همه کارگزاران معتبر و برتر فارکس به طور معمول لیست ناظران و شماره‌های ثبت مربوطه را در وبسایت خود ذکر می‌کنند؛ که می‌تواند با بررسی وبسایت‌های ناظران مورد تأیید قرار بگیرد. با توجه به نظارت دقیق و سخت کارگزاری در ایالات متحده، اگر کارگزاران فارکس مستقر در خارج از آن تمایل به داشتن مشتری‌های آمریکایی داشته باشند، باید قوانین سخت‌گیرانه‌تر و الزامات سرمایه‌ای سنگین‌تری را رعایت کنند.

نظارت بر فارکس در ایالات متحده

سازمان‌هایی که بر معاملات فارکس ایالات متحده نظارت دارند، NFA یا همان انجمن ملی قراردادهای آتی (National Futures Association) و CFTC یا همان کمیسیون قراردادهای آتی کالا (Commodities Futures Trading Commission) هستند. الزامات سرمایه‌ای ایالات متحده برای کارگزاران فارکس که با ساکنان آمریکا سر و کار دارند، پس از بحران مالی جهانی سال 2008، به 20 میلیون دلار افزایش پیدا کرد؛ که باعث شد بسیاری از کارگزاران جهان فعالیت خود در ایالات متحده را لغو کرده و از تعامل با مشتریان مستقر در آن خودداری کنند.

علاوه بر این، کارگزاران فارکسی که در ایالات متحده فعالیت می‌کنند و تحت نظارت هستند، مجاز به ارائه حداکثر لوریج 1:50 در جفت ارزهای اصلی و حداکثر لوریج 1:20 در جفت ارزهای فرعی هستند. باید این نکته را نیز در نظر داشت، کارگزارانی که در آمریکا مشغول به کار هستند، نمی‌توانند سپرده‌ها را از طریق کارت‌های اعتباری دریافت کنند.

از محدودیت‌های دیگر بروکرهای فارکس ایالات متحده این است که آن‌ها از معامله در سایر مشتقات معاملاتی محبوب مانند CFD یا همان قرارداد ما به التفاوت (Contracts for difference) منع می‌شوند؛ در حالیکه بسیاری از کارگزاران فارکس اروپایی می‌توانند آن‌ها را پیشنهاد کنند. مشتریان مستقر در ایالات متحده، در حساب‌های خود فقط می‌توانند مشتقات بورسی را معامله کنند.

نظارت بر فارکس در اروپا

نظارت بر فارکس در کشورهای اتحادیه اروپا در سال 2004 برقرار شد که طبق آن، کارگزارانی که مجوز ارائه خدمات به مشتریان را در یک کشور دارند، می‌توانند در سایر کشورهای اتحادیه اروپا نیز بدون دریافت مجوز اضافی فعالیت کنند. با این وجود، همواره هر کشور اختیارات نظارت مالی خود را حفظ می‌کند، مانند مرجع نظارت بر عملیات مالی انگلستان.

از آن جایی که کارگزاران فارکس به کشورهایی که دارای نظارت کمتری هستند گرایش دارند، بسیاری از آنها شرکت‌های خود را در کشور قبرس تأسیس کرده‌اند. CYSEC یا همان کمیسیون ارزی و اوراق بهادار قبرس (Cyprus Securities and Exchange Commission)، به عنوان مرجع تنظیم‌کننده قابل‌اجرا در آن کشور شناخته می‌شود. این کمیسیون، هزینه‌های کلی انطباق را کاهش داده و نظارت سبک‌تری را برای کارگزاران فارکس در نظر می‌گیرد؛ و در نتیجه به بروکرهای مستقر در آن کشور این امکان را می‌دهد تا به مشتریان خود اسپردهای رقابتی ارائه دهند.

هنگامی که ثبات مالی و نظارتی یک کارگزار فارکس، استانداردهای شما را برآورده کرد، باید سهولت دسترسی به وجوه و همچنین سطح پشتیبانی از مشتریان به‌ خصوص در مورد تراکنش‌های تامین مالی و برداشت‌ مورد تأیید قرار بگیرد. پشتیبانی ضعیف، عدم توانایی در تامین مالی حساب و یا برداشت به موقع، می‌تواند هزینه‌های سنگینی را برای شما به دنبال داشته باشد.

2. امنیت داده

دومین موضوعی که درباره یک کارگزار فارکس باید در نظر گرفته شود، امنیت داده آن است. برای افتتاح  یک حساب کاربری معمولی به منظور انجام معاملات در فارکس، بسیاری از اطلاعات شخصی و مالی از جمله کپی گذرنامه و یا سایر مدارک شناسایی، شماره حساب بانکی و در صورت امکان، یک قبض خدماتی (آب و برق) برای اثبات محل اقامت شخص در اختیار کارگزاری قرار می‌گیرد.

اگر امنیت اینترنتی یک کارگزار فارکس ضعیف باشد، هک کردن حساب شما نه تنها می‌تواند مانع معامله‌گری شما شده و منجر به از دست رفتن پولتان شود؛ بلکه سرقت اطلاعات شخصی می‌تواند شما را در معرض سرقت هویت قرار دهد. بنابراین هنگام مقایسه کارگزاران فارکس، بررسی کامل معیارهای امنیت داده و اینترنت آن‌ها امری ضروری است.

اغلب به هنگام افتتاح حساب در بزرگترین کارگزاران فارکس، امنیت اینترنت نادیده گرفته می‌شود. با این وجود، در اکتبر سال 2015 ، کارگزاری FXCM هدف حمله الکترونیکی قرار گرفت که به هکرها اجازه می‌داد تا از حساب‌های مشتریان، برداشت‌های غیرمجاز انجام دهند؛ این در حالی است که شرکت e-Toro نیز در سال 2014 به دلیل یک حمله DDOS مخرب، مجبور شد آفلاین شود.

همچنین باید اطمینان حاصل کنید که کارگزار شما از خدمات یک شرکت امنیتی معتبر اینترنتی و رمزگذاری سطح بالا مانند SSL استفاده می‌کند، در اینصورت می‌توانید اطلاعات شخصی و مالی خود را به آن بسپارید. یکی دیگر از ویژگی‌های امنیتی که برخی از کارگزاران از آن استفاده می‌کنند، احراز هویت دو مرحله‌ای است که به یک نام کاربری، یک رمز عبور و یک کد امنیتی تصادفی برای ورود نیاز دارد.

جهت آشنایی با نحوه کار بهترین بروکرهای در دسترس معامله‌گران داخل کشور به ما پیام دهید

3. انجام معامله به وسیله انواع مختلف کارگزاران فارکس

نکته سومی که باید به هنگام مقایسه کارگزاران فارکس در نظر گرفته شود، چگونگی انجام معاملات توسط آنها است. پنج مدل کسب و کار رایج برای کارگزاری فارکس وجود دارد که همه آنها روش‌های کاملاً متفاوتی را برای اجرای سفارشات مشتریان دارند؛

دارای میز معامله (Dealing Desk)

بروکر فارکسی که یک میز معامله (DD) را اداره می‌کند، یک بازارساز محسوب می‌شود. این بدان معنی است که به طور معمول دیلر (Dealer)، یک بازار دوطرفه با اسپرد ثابت ارائه می‌دهد. دیلر می‌تواند با توجه به ترجیح بازار و پوزیشن خود، مظنه (quote) خود را بالاتر و یا پایین‌تر از بازار پیشنهاد کند. به طور کلی بازارساز DD، همیشه در طرف مقابل مشتری قرار می‌گیرد و ریسک خود را با ارائه‌دهندگان نقدینگی بزرگتر جبران می‌کند. آنها به طور معمول از طریق دریافت اسپرد معاملاتی bid/offer درآمد کسب می‌کنند.

بدون میز معامله (No Dealing Desk)

یک بروکر فارکس فاقد میز معامله (NDD)، امکان دسترسی مستقیم به بازار بین بانکی را برای مشتریان خود فراهم می‌کند. آن‌‌ها می‌توانند از STP یا همان پردازش مستقیم (Straight Through Processing) استفاده کنند؛ و یا این امکان را برای مشتریان خود فراهم کنند تا از طریق ECN که یک شبکه ارتباطات الکترونیکی (Electronic Communication Network) است به بازار فارکس دسترسی پیدا کنند. در همکاری با کارگزاری که بدون میز معامله فعالیت دارد، مظنه‌ مجدد قیمت یا همان ریکوت (re-quote) نباید صورت بگیرد و این امر به معامله‌گر اجازه می‌دهد تا در طول نوسانات بالای بازار که اغلب با انتشار داده‌های اقتصادی رخ می‌دهند، بدون محدودیت فعالیت داشته باشد. اسپرد معاملاتی کارگزاران فاقد میز معامله، عموماً نسبت به مواردی که توسط یک کارگزار دارای میز معامله ارائه شده است، کمتر هستند. با این حال، این اسپردها ثابت نبوده و می‌توانند در مواقعی که بازار نوسانات بیشتری دارد، به طور قابل توجهی تغییر کنند. کارگزاران NDD می‌توانند کمیسیون خود را از طریق اسپرد بازار دریافت کرده و یا این که به ازای هر معامله، هزینه‌ای را لحاظ کنند.

کارگزاران ECN یا همان شبکه ارتباطات الکترونیکی (Electronic Communication Network)

این دسته از کارگزاران فارکس، اطلاعات مرتبط با سفارش را بصورت لحظه‌ای و مستقیم از بازار بین‌بانکی دریافت و نمایش می‌دهند. آن‌ها به طور معمول کمیسیون را با توجه به حجم معامله انجام شده لحاظ کرده و معاملات را به طور مستقیم و در حالت NDD در بازار بین‌بانکی پردازش می‌کنند.

کارگزاران STP یا همان پردازش مستقیم (Straight Through Processing)

که با استفاده از یک سیستم کاملاً رایانه‌ای و بدون مداخله طرف سوم که اتفاقاً می‌تواند باعث ایجاد خطا، هزینه و یا تأخیر شود، معاملات را مستقیماً در بازار بین‌بانکی انجام می‌دهند.

کارگزاران MTF یا همان تسهیلات معاملاتی چندجانبه (Multilateral Trading Facilities)

این کارگزاران فارکس تحت قوانین مشابه با یک صرافی تحت نظارت عمل می‌کنند. آن‌ها خریداران و فروشندگان را طبق قوانین غیراختیاری جمع می‌کنند. قوانین شفاف این کارگزاران یک سیستم معاملاتی منصفانه با اختیارات بیشتر، اجرای سریع‌تر سفارش و نرخ‌های کارگزاری پایین‌تر از صرافی‌های سنتی را تضمین می‌کند.

این امر که چه نوع کارگزار معاملات ارزی به بهترین شکل متناسب با نیازهای شما عمل خواهد کرد، به استراتژی معاملاتی خودتان و تا حدی به میزان سرمایه معاملاتی که در حساب کاربری خود با آن فعالیت می‌کنید بستگی دارد. بازارسازان، طرف مقابل معاملات مشتری خود را لحاظ می‌کنند؛ که در صورت سوددهی بالای معاملات تریدر، می‌تواند منجر به تضاد منافع و یکسری مشکلات شود. علاوه بر این، طی دوره‌هایی که نوسانات بالا هستند، یک بازارساز معمولاً اسپردها را افزایش داده و اگر نتواند ریسک خود را به موقع جبران کند، ممکن است ریکوت داشته باشد.

از آن جایی که معاملات مستقیماً به بازار بین‌بانکی با نقدینگی بالا منتقل می‌شوند، برای معامله‌گران بزرگ‌تر، معامله‌گری از طریق شبکه ارتباطات الکترونیکی (ECN) و یا دسترسی به یک کارگزار فارکس با پردازش مستقیم (STP) منطقی‌تر به نظر می‌رسد؛ زیرا معامله‌گر می‌تواند از تعامل با یک بازارساز خودداری کرده و یا از زیان‌های ناشی از تاخیر ریکوت‌ سفارشات در امان بماند. از سوی دیگر، اگر یک معامله‌گر تمایل بیشتری به استفاده از معامله‌گری اجتماعی داشته باشد، احتمالاً یک حساب دارای تسهیلات معاملاتی چندجانبه می‌تواند برای تأمین نیازهای مختلف آن‌ها مناسب‌تر باشد.

4. کمیسیون، اسپردهای معاملاتی و سایر هزینه‌ها

چهارمین موضوع مهم در این لیست، هزینه اجرای معاملات است. هزینه‌های معامله‌گری می‌تواند در بلندمدت، بر بازدهی معامله‌گر تأثیر بگذارد؛ به خصوص اگر استراتژی تریدر مانند استراتژی اسکالپینگ، نیازمند باز و بسته کردن پوزیشن‌های زیاد باشد. در حالی که یک کارگزار کم هزینه ممکن است در بلند‌مدت موجب حفظ پول یک معامله‌گر شود، در بیشتر موارد کارگزاری‌های گران‌تر علاوه بر پیشنهاد خدمات مفیدی نظیر دروس آموزشی، تحلیل بازار و ابزارهای معامله‌گری، تمایل به ارائه خدمات بهتر به مشتریان خود نیز دارند.

اکثر کارگزاران فارکس، برای هر معامله کمیسیون در نظر نمی‌گیرند. در عوض آن‌ها معمولاً با ارائه اسپرد bid/offer بیشتر نسبت به بازار بین بانکی، درآمد کسب می‌کنند. البته هرچه اسپرد معاملاتی کمتر باشد، برای یک معامله‌گر ورود به بازار و خروج از آن ارزان‌تر خواهد بود. معمولاً اسپرد به نوسانات و نقدینگی کلی جفت ارز بستگی دارد، بدین صورتکه جفت ارزهایی که حجم معاملات بالاتری دارند، به طور معمول دارای اسپرد کمتر بوده و آن‌هایی که دارای نوسانات بالاتری هستند، اسپردهای بیشتی دارند.

اسپرد می‌تواند «ثابت» باشد؛ به این معنی که تفاوت نرخ خرید و فروش در تعداد مشخصی از پیپ‌ها بوده و یا این که «شناور» باشد؛ به این معنی که اسپرد می‌تواند با توجه به شرایط بازار، متفاوت در نظر گرفته شود. به جز در مواردی که نوسانات در بازار افزایش می‌یابد، اسپردهای شناور کمتر هستند که در این مورد، با کاهش نقدینگی و حرکت سریع بازار می‌تواند به طور قابل توجهی افزایش یابد.

برخی از کارگزاران، به مشتریان خود حق انتخاب می‌دهند. با این حال، اکثر کارگزاران با استفاده از اسپردهای شناور یا ثابت، مظنه‌ بازارها را مشخص می‌کنند. سایر کارگزاران ممکن است به مشتریان خود حساب‌های طبقه‌ای (tiered accounts) ارائه دهند، که اسپردهای معاملاتی با سپرده‌ها و یا مبالغ تراکنش بالاتر، کاهش می‌یابند.

علاوه بر اسپرد یا کمیسیون به ازای هر معامله، سایر هزینه‌هایی که در معاملات قرار می‌گیرند شامل هزینه‌هایی می‌‌گردد که کارگزاران برای انتقال الکترونیکی وجوه، برداشت‌ها، سپرده‌ها، کارت‌های اعتباری و عدم فعالیت دریافت می‌کنند. حتی برخی از کارگزاران، در ازای ارسال بیانیه‌های کاغذی و بستن حساب‌ نیز از مشتری هزینه دریافت می‌کنند. برای اطلاع از این هزینه‌ها، لازم است توافق‌نامه چاپی خدمات کارگزاری خود را به دقت مطالعه کنید.

5. پلتفرم‌ معاملاتی

پنجمین موضوع اصلی در هنگام انتخاب یک کارگزار معاملاتی فارکس، توجه به پلتفرم‌های معاملاتی است که آنها پشتیبانی می‌کنند. پلتفرم معاملاتی به عنوان بستری محسوب می‌شود که رابط بین معامله‌گر و بازار است؛ بنابراین یک پلتفرم معاملاتی مناسب باید به آسانی بتواند مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین باید معاملات را به اندازه کافی سریع انجام داده تا به معامله‌گر اجازه دهد نسبت به شرایط بازار فوراً واکنش نشان دهد.

در حالی که بسیاری از کارگزاران فارکس از نرم افزار اختصاصی خود استفاده می‌کنند، تعدادی از آن‌ها از MT4 یا همان «متاتریدر 4» که به پلتفرم استاندارد صنعت معامله‌گری آنلاین فارکس تبدیل شده است، استفاده می‌کنند.

این پلتفرم معاملاتی در قابلیت برنامه‌نویسی و سهولت شخصی‌سازی بسیار انعطاف‌پذیر است. MT4 همچنین طیف گسترده‌ای از ابزارهای نموداری و آزمایشی را ارائه داده و با برخورداری از تأخیر کم، به معامله‌گر این امکان را می‌دهد تا معاملات را بصورت بلادرنگ در بازار انجام دهد.

یکی دیگر از ویژگی‌های پلتفرم متاتریدر 4 این است که شرایطی را مهیا می‌کند تا فرآیند معامله‌گری به وسیله برنامه‌نویسی و خرید انواع مشاوران متخصص، به طور کامل و یا جزئی خودکار شود. در این حالت با استفاده از برنامه‌های معاملاتی خودکار، می‌توان از پلتفرم برای تعیین فرصت‌های معاملاتی استفاده کرد، وارد سفارشات شد و آنها را اجرا کرد. متاتریدر 4 قابلیت نصب بر روی ویندوز یا سیستم عامل مکینتاش را دارد؛ همچنین اپلیکیشن‌‌های معامله‌گری متاتریدر 4 برای استفاده در موبایل نیز در دسترس می‌باشند.

یکی از جدیدترین روندهای معامله‌گری فارکس، معامله‌گری اجتماعی (social trading) است. پلتفرم‌های معامله‌گری اجتماعی، به تریدرها این امکان را می‌دهد تا با سایر معامله‌گران در مورد استراتژی‌های خود صحبت کنند؛ و حتی معامله‌گران باتجربه‌تر را در هنگام اجرای ترید تماشا کرده و از آن‌ها الگوبرداری کنند. e-toro یکی از موفق‌ترین سایت‌های معامله‌گری اجتماعی است که بیش از 4.5 میلیون معامله‌گر در 170 کشور جهان دارد.

علاوه بر پلتفرم‌های ذکر شده، اخیراً پلتفرم‌های معاملاتی تلفن همراه نیز محبوبیت به دست آورده‌اند. اکثر کارگزاران فارکس، یک یا چند اپلیکیشن معاملاتی را به تریدرها پیشنهاد می‌کنند تا از طریق تلفن‌های هوشمند خود شاهد بازار باشند. اکنون متاتریدر برای سیستم عامل‌های iOS ، Windows Phone و Android در دسترس بوده و شما می‌توانید تلفن همراه خود را با نسخه دسکتاپ همگام سازی کنید.

سایر موضوعاتی که باید مورد توجه قرار بگیرند

پنج ملاحظات اصلی در انتخاب کارگزاری فارکس که مورد بحث قرار گرفت، به هیچ عنوان تنها مواردی نیستند که باید در نظر گرفته شوند. با این وجود، اکثر معامله‌گران باتجربه بر اهمیت بیشتر این موضوعات توافق دارند.

میزان مارجین و اهرم مورد نیاز برای انجام معامله، اندازه‌های لات که می‌تواند از میکرو تا کامل متفاوت باشد و گزینه‌های پرداخت برای بازکردن حساب را می‌توان به عنوان سایر موارد برای یک حساب کاربری لحاظ کرد.

علاوه بر این، خدمات مشتریان می‌تواند برای برخی از معامله‌گران، به ویژه کسانی که به تازگی وارد بازار فارکس شده‌اند، بسیار مهم باشد. برخی از کارگزاران فارکس در قالب کتاب‌های الکترونیکی، فیلم‌ها و وبینارها به معامله‌گران تازه‌کار خود آموزش می‌دهند. همچنین تعدادی از کارگزاران علاوه بر این، برای حساب‌هایی که دارای بودجه مناسب هستند، مدیران حساب شخصی را پیشنهاد می‌کنند که مشاوره در بازار، ایده‌های استراتژیک و یک سرویس خصوصی انجام معاملات را ارائه می‌دهند.

منبع: forextraininggroup

جهت آشنایی با نحوه کار بهترین بروکرهای در دسترس معامله‌گران داخل کشور به ما پیام دهید

بیشتر بخوانید:

بروکر فارکس چیست؟

۸ نکته مهم در انتخاب یک بروکر فارکس

انواع بروکرهای فارکس: بروکرهای DD و NDD

۵ روش برای تشخیص یک بروکر کلاهبردار

بروکر ECN یا STP: کدام نوع بروکر برای معاملات فارکس بهتر هستند؟