روند انتخاب رئیسجمهور در ایالات متحده آمریکا یکی از پیچیدهترین و منحصر بهفردترین سیستمهای انتخاباتی در جهان است. برخلاف بسیاری از کشورها که با سیستم رأی مستقیم کار میکنند، ایالات متحده از سیستمی به نام «رأی الکترال» بهره میگیرد. این سیستم که به «مجمع انتخاباتی» یا «الکترال کالج» (Electoral College) معروف است، نقش بسیار مهمی در تعیین سرنوشت انتخابات ریاستجمهوری آمریکا دارد و به نوعی واسطه بین رأیدهندگان و رئیسجمهور منتخب است. در این مقاله، به بررسی نحوه رأیگیری در آمریکا و مفهوم رأی الکترال خواهیم پرداخت تا درک بهتری از این فرآیند انتخاباتی بهدست آوریم.
سیستم رأیگیری در ایالات متحده چگونه است؟
انتخابات ریاستجمهوری آمریکا بهصورت دورهای هر چهار سال یکبار برگزار میشود و در آن، شهروندان آمریکایی میتوانند از بین نامزدهای دو حزب اصلی (دموکرات و جمهوریخواه) و گاهی دیگر نامزدهای مستقل، رئیسجمهور و معاون او را انتخاب کنند. انتخابات ریاستجمهوری آمریکا در روز سهشنبه بعد از اولین دوشنبه نوامبر برگزار میشود و مردم در سراسر کشور به پای صندوقهای رأی میروند تا در این روز، رأی خود را به صندوق بیندازند. اما نکته مهم این است که رأیدهندگان آمریکایی در واقع بهطور مستقیم رئیسجمهور را انتخاب نمیکنند؛ بلکه رأی آنها به نمایندگان الکترال اختصاص مییابد.
مجمع انتخاباتی (الکترال کالج) چیست؟
مجمع انتخاباتی یا الکترال کالج سیستمی است که در آن، رئیسجمهور آمریکا نه بهصورت مستقیم، بلکه از طریق نمایندگانی به نام «الکتور» انتخاب میشود. هر ایالت تعداد مشخصی الکترال دارد که بر اساس جمعیت آن ایالت تعیین میشود.
مجموع تعداد الکترالها در کل کشور ۵۳۸ نفر است و هر نامزدی که بتواند حداقل ۲۷۰ رأی الکترال را بهدست آورد، رئیسجمهور خواهد شد. این سیستم به گونهای طراحی شده که ایالتهای با جمعیت بیشتر وزن بیشتری در انتخابات داشته باشند؛ اما به ایالتهای کوچک نیز قدرت رأی معینی داده میشود تا تعادلی در سیستم رأیگیری ایجاد شود.
elementor-template id=”۸۶۳۴۷″]
نقش الکترالها در انتخاب رئیسجمهور
الکترالها در واقع نمایندگان ایالتهای خود هستند که به نامزد منتخب آن ایالت رأی میدهند. در بیشتر ایالتها، سیستم «همه یا هیچ» اجرا میشود؛ به این معنا که هر نامزدی که بیشترین رأی را در ایالت کسب کند، تمام آرای الکترال آن ایالت را بهدست میآورد. این روش میتواند گاهی منجر به تفاوتی بین رأی مردمی و رأی الکترال شود؛ بهطوری که ممکن است نامزدی با کسب بیشترین رأی مردمی نتواند به ۲۷۰ رأی الکترال برسد و در نتیجه شکست بخورد. این تفاوت بهویژه در انتخاباتی با رقابت نزدیک، مثل انتخابات سال ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶، بحثبرانگیز بوده است.
✔️ بیشتر بخوانید: داستان زندگی دونالد ترامپ: از امپراتوری املاک تا صحنه سیاست
چرا سیستم الکترال کالج به وجود آمده است؟
سیستم الکترال کالج در ابتدا به دلایل تاریخی و نگرانیهای بنیانگذاران آمریکا ایجاد شد. آنها نگران بودند که رأی مستقیم، امکان تصمیمگیریهای احساسی و تاثیرگذاری نامطلوب بر انتخابات را افزایش دهد. همچنین، بنیانگذاران آمریکا قصد داشتند سیستمی را طراحی کنند که به ایالتهای کوچک نیز قدرت کافی در انتخابات بدهد و از تمرکز قدرت در ایالتهای پرجمعیت جلوگیری شود. به همین دلیل، سیستم الکترال کالج به نوعی تعادلی بین نظر مردم و تصمیمگیری ایالتها ایجاد میکند.
نحوه تخصیص آرای الکترال به ایالتها
هر ایالت تعداد مشخصی از آرای الکترال دارد که بر اساس جمعیت آن ایالت تخصیص داده میشود. ایالتهای پرجمعیتتر مانند کالیفرنیا و تگزاس تعداد بیشتری الکترال دارند، در حالی که ایالتهای کمجمعیت مانند وایومینگ و داکوتای شمالی تعداد کمتری الکترال دارند. بهطور کلی، هر ایالت حداقل سه الکترال دارد و با افزایش جمعیت، تعداد الکترالها نیز بیشتر میشود. واشنگتن دیسی، که یک ایالت نیست اما حق رأی در انتخابات ریاستجمهوری دارد، نیز دارای ۳ رأی الکترال است.
رأی مردمی در مقابل رأی الکترال: تفاوتها و تأثیرات
یکی از ویژگیهای بحثبرانگیز سیستم الکترال کالج، احتمال تفاوت بین رأی مردمی و رأی الکترال است. در برخی انتخاباتها، ممکن است نامزدی بیشترین آرای مردمی را کسب کند، اما به دلیل ساختار الکترال کالج، نتواند به ۲۷۰ رأی الکترال دست یابد. این وضعیت باعث میشود تا برخی از مردم و حتی سیاستمداران خواستار اصلاح یا حذف سیستم الکترال کالج شوند و به جای آن، رأی مستقیم مردمی را مبنا قرار دهند. اما همچنان الکترال کالج به عنوان یکی از ارکان ثابت انتخابات آمریکا باقی مانده و نقش مهمی در تعیین رئیسجمهور دارد.
اهمیت ایالتهای چرخشی در سیستم الکترال کالج
یکی از نکات کلیدی سیستم الکترال کالج، وجود ایالتهای چرخشی یا «میدان نبرد» است. این ایالتها شامل ایالتهایی هستند که در هر انتخابات ممکن است به یک حزب مختلف رأی دهند و به دلیل همین نوسان، نقش تعیینکنندهای در نتیجه نهایی انتخابات دارند.
ایالتهای چرخشی مانند فلوریدا، پنسیلوانیا، میشیگان و ویسکانسین معمولاً هدف اصلی کمپینهای انتخاباتی هستند و کاندیداها تلاش زیادی میکنند تا رأی این ایالتها را بهدست آورند. در بسیاری از موارد، نتیجه این ایالتها میتواند رئیسجمهور بعدی را تعیین کند.
مزایا و معایب سیستم الکترال کالج
سیستم الکترال کالج مزایا و معایب خاص خود را دارد. از یک سو، این سیستم به ایالتهای کوچکتر قدرت بیشتری در انتخابات میدهد و اجازه نمیدهد ایالتهای پرجمعیت بهتنهایی سرنوشت انتخابات را تعیین کنند. همچنین، الکترال کالج به نوعی تعادل منطقهای در انتخابات ایجاد میکند. اما از سوی دیگر، این سیستم میتواند منجر به تفاوت بین رأی مردمی و نتیجه نهایی شود و به همین دلیل، برخی از منتقدان آن را ناعادلانه میدانند.
سخن پایانی
سیستم رأیگیری و الکترال کالج در ایالات متحده آمریکا، هرچند پیچیده بهنظر میرسد، اما نقش کلیدی در فرآیند انتخاب رئیسجمهور این کشور دارد. با وجود انتقادات و درخواستهایی برای تغییر این سیستم، الکترال کالج همچنان بهعنوان سازوکار اصلی انتخابات آمریکا باقی مانده است. این سیستم که از دلایل تاریخی و سیاسی شکل گرفته، به ایالتها و مناطق مختلف آمریکا وزن خاصی در تعیین سرنوشت انتخابات میدهد و به این ترتیب، نقش مردم و ایالتها را در انتخاب رئیسجمهور متعادل میکند.
✔️ بیشتر بخوانید: کامالا هریس کیست؟ بیوگرافی هریس و تمام آنچه که باید بدانید