بخش انرژی تایوان با مشکل مواجه شده است و این بدان معنی است که بخش فناوری جهانی نیز به زودی ممکن است دچار مشکل شود. این کشور جزیره‌ای تنها ۰.۳ درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده است، اما بر اساس آمار کمیسیون تجارت بین المللی ایالات متحده، میزبان حدود ۱۸% ظرفیت تولید نیمه هادی جهانی و ۹۲% از پیشرفته‌ترین ظرفیت تولید تراشه‌های رایانه‌ای در جهان است.
این ارقام از گزارش اخیر در مورد میزان بالای آسیب پذیری این کشور در برابر هرگونه شوک در زنجیره تامین ابررساناهای (superconductor) تایوان است که نشان می‌دهد «هر گونه اختلال در تولید نیمه هادی تایوان – خواه ناشی از بیماری‌های همه گیری ویروس کرونا، بلایای طبیعی مانند طوفان یا زلزله، کمبود برق یا آب، تعطیلی کارخانه‌ها، یا درگیری‌های بین المللی باشد – به طور بالقوه تأثیرات زیادی بر عرضه جهانی نیمه هادی خواهد داشت.
به نظر می‌رسد که ما در شرف آزمایش این فرضیه هستیم. بخش انرژی تایوان مدتی است که با سه قطع برق بزرگ در هفت سال گذشته و بسیاری از اختلالات کوچک‌تر اخیراً در بحران بوده که باعث ایجاد فشارهای زیادی در بخش فناوری جهانی شده است. چن جونگ شون از موسسه تحقیقات اقتصادی چانگ هوآ می‌گوید: نگرانی در مورد کمبود بالقوه برق و بدتر شدن کیفیت و اطمینان بخشی برق می‌تواند ریسک‌های عملیاتی برای صنعت نیمه هادی‌ها ایجاد کند.
جوزف وبستر، عضو ارشد مرکز انرژی جهانی شورای آتلانتیک، اخیراً به نقل از CNBC گفت: مشکلات برق تایوان دو چیز است: “تایوان هم مشکل انرژی دارد و هم مهم‌تر از آن، مشکل برق”. همچنین ریسک محاصره دریایی از سوی چین همسایه نیز وجود دارد.
بحران انرژی به دلیل وابستگی بیش از حد تایوان به واردات انرژی بسیار اهمیت دارد. تایوان تقریباً ۱۰۰ درصد منابع انرژی خود را عمدتاً به صورت نفت و گاز وارد می‌کند. این بدان معناست که کوچک‌ترین اختلال در زنجیره‌های تامین انرژی جهانی می‌تواند ضربه‌ای ویرانگر به شبکه تایوان باشد که تقریباً هیچ گونه دخیره داخلی ندارد. نارضایتی بین پکن و تایپه یک تهدید دائمی برای چنین زنجیره‌های تامینی است، به این معنی که بسته به اینکه بادهای سیاسی از کدام سمت می‌وزند، امنیت انرژی تایوان می‌تواند با یک نخ آویزان باشد.
بحران برق در درجه اول نشانه سال‌ها قبض‌های برق ارزان‌قیمت است که منجر شده شرکت برق تایوان (Taiwan Power Company)، که معمولاً به عنوان تای‌پاور (Taipower) شناخته می‌شود، با مشکل مواجه شود. در واقع، قبوض برق تایوان در حال حاضر کمتر از ۲۰ سال پیش است، که با توجه به اینکه قیمت انرژی در مدت مشابه افزایش یافته است، کاملاً غیر منطقی است. در نتیجه، Taipower در سال گذشته زیان قبل از کسر مالیات ۶.۳ میلیارد دلاری را گزارش کرد که – به طرز شگفت انگیزی – تا حدودی بهتر از زیان ویرانگر آن در سال ۲۰۲۲ بود.
این روند به این معنی است که احتمال ترسناکی وجود دارد که تایوان مجبور شود در آینده سهمیه‌های انرژی را افزایش دهد، حرکتی که پیامدهای گسترده‌ای برای بازارهای نیمه هادی در سراسر جهان خواهد داشت. اغراق کردن تأثیر چنین شوکی در بازار دشوار است. ابررساناها قدرت محاسباتی را برای هر دستگاه الکترونیکی موجود فراهم می‌‌‌کنند. ما دیگر نمی‌توانیم هیچ نوع زندگی – یا هر نوع رشد اقتصادی – را بدون آنها تصور کنیم.
نه تنها قیمت تراشه‌های رایانه در صورت قطعی در تامین انرژی تایوان افزایش می‌یابد، بلکه تعداد کمتری از تراشه‌های رایانه‌ای برای عرضه به بازار وجود خواهد داشت. شرایط زمانی بدتر می‌شود که این اتفاقات در زمانی اتفاق می‌افتد که تقاضا بسیار بالا رفته و پیش‌بینی می‌شود که به سرعت به رشد خود ادامه دهد که تا حد زیادی به لطف گسترش هوش مصنوعی است.
مدل‌سازی کمیسیون تجارت بین‌المللی ایالات متحده نشان می‌دهد که در ایالات متحده، بیشترین تأثیر اختلال در ظرفیت تولید ابررساناهای تایوانی بر بخش تراشه‌های بازار را دریافت خواهد کرد که منجر به افزایش ۵۹ درصدی قیمت‌ها برای کاربران نهایی می‌شود. آنها همچنین دریافتند که این کشور برای پر کردن شکاف عرضه تا حد زیادی درمانده خواهد بود، چرا که این کشور تنها می‌تواند ظرفیت تولید تراشه منطقی خود را حداکثر تا ۵ درصد افزایش دهد.
