در ماه ژوئن، آژانس بین المللی انرژی (IEA) اوج رشد تقاضای نفت را در کمتر از شش سال پیش بینی کرد. در اواخر همان ماه، این موسسه انرژی نشان داد که تقاضا همچنان در حال رشد است و کاهش‌ها بسیار ناچیز هستند.
در حالی که این دو گزارش دو تصویر کاملاً متفاوت را نشان می‌دهند، آنها همچنین نگاهی اجمالی به آینده واقعی تقاضا و عرضه نفت دارند، به ویژه در زمینه روندهایی مانند کاهش تولید نفت ایالات متحده و افزایش اخیر چین در اکتشاف نفت و گاز محلی.
آژانس بین المللی انرژی (IEA) پیش بینی بلند مدت در مورد روند انرژی خود نوشت: «افزایش استفاده از خودروهای الکتریکی، فناوری‌های نوظهور انرژی پاک و سیاست‌های بهره‌وری گسترده‌تر، مسیر رشد بسیار کندتری را برای تقاضای نفت ترسیم می‌کنند و در پایان دوره پیش‌بینی ما ۲۰۲۳-۲۰۳۰ کاهش می‌یابد».
با این حال، این به طور فزاینده‌ای به آرزو و آرمان گرایی شباهت دارد تا واقعیت. در جهان، پذیرش خودروهای الکتریکی (EV) در حال کاهش است و در حالی که آمار فروش سه ماهه دوم این هفته از Big Auto حکایت از یک بازگشت جزئی دارد، پیش‌بینی‌های بزرگ انقلاب الکتریکی EV با اعلام شرکت تسلا، پرفروش‌ترین شرکت در جهان که ارسال کمتر از حد انتظار در سه ماهه دوم را نشان داد، محقق نشده باقی می‌ماند.
با این حال، در همان زمان، جنرال موتورز از افزایش ۴۰ درصدی فروش خودروهای برقی برای سه ماهه دوم خبر داد. البته دلیلی برای خوشحالی وجود ندارد چرا که این خودروساز در واقع بابت هر خودروی الکتریکی که می‌فروشد ضرر می‌کند، اما جنرال موتورز این مسئله را به فال نیک می‌گیرد – نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که جذابیت خودروهای برقی در بین رانندگان رو به کاهش است.
آخرین نظرسنجی از McKinsey منتشر شده است که نشان می‌دهد که نزدیک به نیمی از رانندگان خودروهای الکتریکی آمریکایی مایلند به خودروهای موتور احتراق داخلی برگردند. در سطح جهانی، در ۱۵ کشوری که مک کینزی این نظرسنجی را انجام داد، این درصد کمتر بود، یعنی ۲۹ درصد، که البته هنوز زمانی که ما در مورد انقلاب و جابجایی فناوری احتراق داخلی صحبت می‌کنیم، این عدد قابل توجه است.
خودروهای برقی مطمئناً بر تقاضای نفت در چین تأثیر داشته‌اند. در سایر نقاط جهان، یعنی اروپا و آمریکای شمالی، رشد فروش خودروهای برقی تأثیر ناچیزی بر تقاضای نفت داشته است که بر اساس موسسه انرژی، ۱ درصد در اروپا و ۰.۸ درصد در آمریکای شمالی کاهش یافته است. در همان زمان، در آسیا که شامل بزرگترین بازار خودروهای برقی جهان، چین است، ۵ درصد افزایش یافت.
رشد تقاضای نفت، حداقل در چین، در حال کاهش است. روند واردات نفت خام از ابتدای سال کمتر از حد انتظار بوده است و در حالی که می‌توان ادعا کرد که انتظارات ممکن است غیر واقعی بوده باشد، کاهش چشم انداز، تقاضا را تحت تاثیر قرار داده است. البته پیش‌بینی‌هایی وجود دارد، از جمله از سوی شرکت‌های بزرگ انرژی چین، مبنی بر اینکه رشد تقاضا در بزرگترین واردکننده جهان به اوج خود می‌رسد.
ساینوپک (Sinopec)، غول انرژی دولتی و بزرگترین پالایشگاه جهان، در ماه مه گزارش داد که انتظار دارد رشد تقاضا در این کشور در سه سال آینده به اوج خود برسد. این شرکت دلیل پیش بینی خود را رشد فروش خودروهای برقی عنوان کرد و همچنین گفت که تا سال ۲۰۴۵، ترکیب انرژی کشور تحت سلطه منابع غیر هیدروکربنی خواهد بود.
اینکه آیا پیش‌بینی اخیر محقق می‌شود یا نه، باید دید، چرا که پکن در این هفته از تأسیس یک نهاد جدید تحت کنترل دولتی برای توسعه منابع نفت و گاز محلی، از جمله مخازن غیرمتعارف خبر داد. این نهاد متشکل از CNPC و Sinopec به همراه شرکت‌هایی از صنایع فولاد، تجهیزات و زیرساخت است. به عبارت دیگر، چین در حال ایجاد یک توسعه‌دهنده یکپارچه منابع نفت و گاز است. این برخلاف انتظارات اوج رشد تقاضا نیست، اما نشان می‌دهد که تقاضا پس از رسیدن به اوج افزایش می‌یابد.
در مورد چشم انداز تقاضای نفت تنها چین نیست که باید مورد توجه قرار گیرد. کاهش جزئی تقاضا در اروپا و آمریکای شمالی دلیل بیشتری بر این است که از بین رفتن تقاضا برای نفت رخ نخواهد داد. حتی در نروژ، بزرگترین کشور پذیرنده خودروهای برقی سرانه، تقاضا برای نفت در واقع با افزایش تعداد خودروهای برقی در جاده‌ها کاهش نیافته است.
همچنین تشنگی اتحادیه اروپا برای گاز طبیعی کاهش نیافته است چرا که این اتحادیه روز به روز انرژی بیشتر بادی و خورشیدی تولید می‌کند. آخرین به روز رسانی نشان داد که اروپا در ژوئن ۲۳ درصد بیشتر از یک سال قبل از روسیه گاز وارد کرده است، علیرغم فشار تحریم‌ها علیه هر نوع هیدروکربن روسیه. در ماه گذشته، واردات گاز روسیه حتی از واردات از ایالات متحده نیز فراتر رفت.
بسیاری از پیش‌بینی‌ها پایان تقاضا جهان برای هیدروکربن‌ها را پیش‌بینی می‌کنند. با این حال، واقعیت این است که نفت و گاز – و زغال سنگ نیز – برای مدت طولانی باقی خواهند ماند، حتی اگر رشد تقاضا در جوامع فراصنعتی به کندی شروع شود یا حتی رشد آن متوقف شود. مشکل این جوامع فراصنعتی این است که آنها به خروجی جوامع صنعتی نیاز دارند و صنعتی شدن به ناچار با انرژی ارزان و شبانه روزی تامین شده توسط هیدروکربن‌ها گره خورده است. به همین دلیل سقوط تقاضای نفت به هیچ وجه نزدیک نیست.
منبع: Oilprice
