وضعیت مالی دولت آمریکا به طور مداوم بدتر میشود، زیرا آخرین پیشبینیهای دفتر بودجه کنگره نشان میدهد که دولت برای پوشش کسری بودجه خود نیاز به قرض گرفتن ۴۰۰ میلیارد دلار اضافی در سال جاری دارد و در دهه آینده نیز تریلیونها دلار بیشتر نیاز خواهد داشت. سرمایهگذاران دلایل موجه بسیاری برای نگرانی درباره این روند دارند، اما تأثیر جدی آن بر بازارهای مالی یکی از آنها نیست.
پیشبینیهای دفتر بودجه کنگره واقعاً وخیم هستند. این دفتر برآورد خود از کسری بودجه سال مالی ۲۰۲۴ را از ۱.۵ به ۱.۹ تریلیون دلار افزایش داده که دلیل آن هزینههای کمکهای نظامی به اسرائیل و اوکراین، بخشودگی وامهای دانشجویی و نرخ بهره بالاتر است. برآورد کسری ده ساله نیز از ۲۰ به ۲۲.۱ تریلیون دلار افزایش یافته، در حالی که فرض خوشبینانه این است کنگره مفاد قانون کاهش مالیات و مشاغل سال ۲۰۱۷ را پس از سال ۲۰۲۵ تمدید نخواهد کرد.
کسریهای بزرگتر نیاز به قرضگیری بیشتر دارند. هنگامی که خزانهداری آمریکا به طور غیرمنتظرهای نیاز به انتشار بدهی بیشتری دارد، معمولاً این کار را با فروش اوراق قرضه کوتاهمدت انجام میدهد که اگر قرضگیری بیشتر ادامه یابد، میتواند آن را به بدهی بلندمدت تبدیل کند. این امر باعث نگرانیهایی شده است که سیل اوراق قرضه خزانهداری به بازار وارد شود، نقدینگی را جذب کند و باعث افزایش نرخ بهره کوتاهمدت شود؛ مشابه آنچه که در سپتامبر ۲۰۱۹ بازارهای مالی را تکان داد.
به سه دلیل، شکبرانگیز است این قرضگیری اضافی تا این حد مخرب باشد. اولاً، اوراق قرضه خزانهداری با بازده بالاتر بخش عمدهای از نقدینگیای را که در حال حاضر در تسهیلات بازخرید معکوس فدرال رزرو ذخیره شده است، جذب خواهد کرد؛ جایی که سرمایهگذاران، عمدتاً صندوقهای مشترک بازار پول، حدود ۳۸۰ میلیارد دلار در ازای اوراق قرضه خزانهداری به عنوان وثیقه به نرخ ۵.۳ درصد قرض دادهاند. با تعدیل استفاده از این تسهیلات، آن نقدینگی به بانکها خواهد رفت، ذخایر آنها را افزایش داده و نیازهای قرضگیری کوتاهمدت آنها را کاهش خواهد داد.
دوم، فدرال رزرو بسیار مراقب است تا اطمینان حاصل کند که بانکها ذخایر کافی برای تامین نیازهای نقدینگی خود دارند؛ دقیقاً به منظور جلوگیری از تکرار آشفتگیهای سال ۲۰۱۹. برای مثال، در این ماه، بانک مرکزی آمریکا سرعت کاهش داراییهای خود از اوراق قرضه خزانهداری را از ۶۰ به ۲۵ میلیارد دلار در ماه کاهش داد. در واقع، بیشتر شدن اوراق قرضه در سبد دارایی فدرال رزرو به معنای افزایش ذخایر نقدی در بانکها است.
سوم، فدرال رزرو اکنون یک تسهیلات بازخرید دائمی دارد که همچنین پاسخی به ناآرامیهای سال ۲۰۱۹ است. این امر تضمین میکند که بانکها همیشه میتوانند نقدینگی را در ازای اوراق قرضه خزانهداری خود با نرخ بهره ۵.۵ درصد قرض بگیرند که حتی اگر تقاضا به طور غیرمنتظرهای از ذخایر بانکها فراتر رود، عملاً سقفی برای میزان افزایش نرخهای بهره کوتاهمدت ایجاد میکند.
پس همه چیز خوب است و نیازی به نگرانی نیست؟ البته که نه. آمریکا با ادامه داشتن کسریهای مالی بزرگ و مزمن، ریسک بزرگی را میپذیرد. هرچه بیشتر قرض بگیرد، احتمال بیشتری دارد که در یک چرخه معیوب گرفتار شود که در آن بدهی دولت و نرخ بهره یکی دیگر را به طور بیپایان افزایش دهند. بار بدهی همچنین فشار بر فدرال رزرو برای کاهش ارزش بدهی با اجازه دادن به افزایش تورم را بالا میبرد؛ نتیجهای که در دوره دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ میتواند رخ دهد.
البته، غیرممکن است که بدانیم چه زمانی سرمایهگذاران تصمیم میگیرند که چنین ریسکهایی بیش از حد تحملپذیر است، همانطور که نظارتکنندگان بر اوراق قرضه در دهه ۱۹۹۰ این کار را انجام دادند.