منظور از میز معاملاتی در بازار فارکس مکانی است که معاملهگران (Dealers) فارکس در یک بانک یا نهاد مالی قرار دارند. از آن جایی که بازار فارکس، بازاری 24 ساعته است، بسیاری از نهادهای مالی در سراسر دنیا، دارای میز معاملاتی (Trading Desk) هستند. میزهای معاملاتی تنها مختص بازار تبادل ارز نیستند، بلکه در بانک‌ها و شرکت‌های مالی به منظور انجام معاملات در اوراق بهادر و دیگر دارایی‌های مالی نیز وجود دارند. بسته به نوع موسسه مالی، میز معاملاتی می‌تواند به سه حالت متفاوت اداره شود:
- توسط افرادی که بر روی حساب‌های اختصاصی خودشان معامله میکنند.
- کارگزارانی که به عنوان نماینده، فروشنده و خریدار را به هم مرتبط میکنند.
- ترکیبی از دو حالت بالا.
میزهای معاملاتی در بیشتر شرکت‌های مالی که در تسهیل اجرای معاملات بازارهایی مانند سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت (fixed income securities)، آتی (Futures)، کامودیتی‌ها (Commodities)، صندوق‌های قابل معامله (ETF)، آپشن‌ها (Option) و ارزها نقش دارند، وجود دارند. این تسهیلات برای تأمین نقدینگی (liquidity) بازار بسیار مهم هستند.
میز معاملاتی، همچنین به عنوان Dealing Desk نیز شناخته می‌شود.
دوره مستر کلاس طلا
جامع‌ترین دوره آموزشی طلا
این دوره در مجموعه یوتوفارکس تهیه شده و نتیجه سال‌ها تجربه در حوزه معاملهگری طلا و فارکس است. این دوره توسط مجموعه‌ای از معاملهگران حرفه‌ای یوتوفارکس تهیه شده است. با خرید این دوره از تجربه چندین معامله‌گر بهره‌مند خواهید شد.
آشنایی با میزهای معاملاتی
معاملهگران فعال در بازارهای مالی، معمولاً در اتاقی تحت عنوان اتاق یا تالار معاملات (Trading Floor) گرد هم می‌آیند. تالار معاملات از میزهایی تشکیل شده است که فضای باز زیادی را در اختیار افراد قرار می‌دهند. شرایط در بازارهای مالی به صورتی است که در آن نهادهای مالی بزرگ معمولا دارای امکانات معاملاتی هستند که بسیاری از معاملهگران و بازارگردانان (Market Makers) در آن کار میکنند. در یک سازمان بزرگ، ارزهای اصلی مثل یورو و ین ممکن است چندین میز معاملاتی داشته باشند که تعدادی معدودی از معاملهگران متخصص در این ارزها، در آنجا مشغول به فعالیت هستند.
علاوه بر این اگر نهادی در بازار سهام، ETF، آپشن و کامودیتی‌ها معامله کند، هر کدام از این دارایی‌ها میز معاملاتی خود را خواهند داشت.
معاملهگران حرفه‌ای به منظور تسهیل معاملات مشتریان در این نهادها حضور دارند. ممکن است این افراد نقش مسئول اصلی (principal) یا نماینده (Agent) را داشته باشند. زمانی که این افراد نقش مسئول اصلی را بر عهده دارند، معمولا سمت مقابل معامله مشتری وارد معامله می‌شوند و یا از دفتر دارایی خود معامله را انجام می‌دهند. اما زمانی که معامله‌گر نقش نماینده را دارد، معامله مشتری خود را در بازار ثانویه و از طریق یافتن نقدینگی (Liquidity) انجام می‌دهد. در این مورد معامله مشتری در قیمتی که معامله‌گر وارد معامله شده، اجرا می‌شود.
پیش از دهه 1970، بسیاری از بانک‌ها، بازار سرمایه (Capital Market) خود را به بخش‌های مختلف در چندین منطقه تقسیم کرده بودند. این موسسات در دهه 1970 و پس از راه‌اندازی بورس NASDAQ که تمامی شرکت‌های سرمایه‌گذاری را ملزم به داشتن میز معاملات سهام می‌کرد، آغاز به ادغام این بخش‌ها کردند. امروزه بسیاری از مدیران دارایی، میزهای معاملاتی خود را به این موسسات بزرگتر برون‌سپاری میکنند.
میزهای معاملاتی توسط معاملهگران دارای مجوز که در یک نوع سرمایه‌گذاری خاص مانند سهام یا کامودیتی‌ها تخصص دارند، اداره می‌شوند. این معاملهگران در وهله اول، از سیستم‌های معاملات الکترونیک و بازارسازان (Market Maker)، جهت شناسایی بهترین قیمت برای مشتریان خود استفاده میکنند.
شیوه انجام کار به این صورت است که پرسنل میزهای معاملاتی، سفارشات مشتریان را از میز فروش دریافت میکنند ( میز فروش مسئول پیشنهاد ایده‌های معاملاتی به سرمایه‌گذاران نهادی و سرمایه‌گذارانی است که دارایی بالایی دارند). علاوه بر فعالیت‌های معاملاتی، میزهای معاملاتی همچنین به مشتریان در ساختاردهی محصولات مالی، کشف فرصت‌ها و یا حمایت از توافق‌نامه‌های میان شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران کمک میکنند.
به دلیل الکترونیکی شدن معاملهگری، تعداد معاملهگران حاضر در میز معالات از اواسط سال 2000 افت چشم‌گیری یافته است. در اواخر دهه 1990 یک میز معاملاتی از 15 تا 20 معامله‌گر تشکیل می‌شد و معمولا چند نفر یک ارز را پوشش می‌دادند. با این حال امروزه میز معاملاتی معمولی در بازار فارکس کمتر از 10 معامله‌گر دارد و حتی به 5 نفر نیز می‌رسد چرا که بسیاری از امور توسط پلتفرم‌های الکترونیکی خودکار انجام می‌شوند. همین مساله برای میزهای معاملاتی بازار سهام و ETFها نیز صدق می‌کند.
✔️ بیشتر بخوانید: انواع بروکرهای فارکس: بروکرهای DD و NDD.
میز معاملاتی یا Trading Desk
میزهای معاملاتی چگونه کار میکنند؟
میزهای معاملاتی با دریافت کمیسیون از معاملاتی که برای مشتریان خود انجام می‌دهند، کسب درآمد میکنند. به طور مثال، یک صندوق سرمایه‌گذاری پوشش ریسک (Hedge Fund) ممکن است از طریق یک میز معاملاتی در یک بانک سرمایه‌گذاری معامله‌هایی انجام دهد و برای هر معامله هزینه‌ای را بپردازد. در برخی موارد، بروکرها ممکن است طرف قرارداد مشتریان خود در معامله شوند و به این ترتیب، میز معاملاتی خود را اداره کنند. این نوع معاملات ممکن است هرگز به بازار بین‌بانکی نرسند و احتمالا در محدوده استخر نقدینگی (Liquidity Pool) بروکر باقی می‌مانند..
انواع میزهای معاملاتی
برخی از میزهای معاملاتی رایج به این ترتیب‌اند:
- میزهای معاملات سهام (Equity trading desks)، تمام دارایی‌ها از سهام تا exotic option را مدیریت میکنند.
- میزهای معاملاتی با درآمد ثابت (Fixed-Income Trading Desk)، اوراق قرضه دولتی، اوراق مشارکت و سایر اوراق قرضه و ابزارهای مشابه اوراق قرضه را که بازدهی دارند، مدیریت میکنند.
- میزهای معاملاتی خرید و فروش ارز خارجی (Foreign Exchange Trading Desk)، به عنوان بازارگردان، معامله جفت ارزها را تسهیل میکنند. همچنین می‌توانند به فعالیت‌های معاملاتی اختصاصی بپردازند.
- میزهای معاملاتی کامودیتی (Commodity Trading Desk)، روی محصولات کشاورزی، فلزات و سایر کالاها مانند نفت خام، طلا و قهوه تمرکز میکنند.
- میزهای معاملاتی مشتقات (Derivatives Trading Desk)، به مشتقاتی چون معاملات آپشن‌ها، قراردادهای آتی (Futures)، سلف (Forward) و سواپ (Swaps) اختصاص یافته‌اند.
هر یک از این بخش‌ها را می‌توان به بخش‌های کوچک‌تری نیز تقسیم کرد. به عنوان مثال، درآمد ثابت یک طبقه‌بندی بسیار گسترده است و می‌تواند موارد زیادی را در بر بگیرد؛ از اوراق کم ریسک با بازده پایین مانند اوراق خزانه‌داری آمریکا (US Treasury bonds) گرفته تا اوراق بسیار پرریسک با بازده بالا مانند اوراق قرضه بنجل (junk bonds) که دارای اعتبار پایین هستند. همچنین بانک‌های سرمایه‌گذاری بزرگتر می‌توانند میزهای معاملاتی خود را به دسته‌های کوچک‌تری در دل این بخش‌های اصلی تقسیم کنند.
باید این نکته را نیز در نظر داشت که به طور کلی میز معاملاتی در کنار میز فروش (Sale Desk) و در بیشتر مواقع در کنار میز ریسک بازار (Market Risk Desk) قرار می‌گیرد. میز ریسک بازار، معاملات را زیر نظر می‌گیرد و هر گونه ریسک مرتبط با معاملات فعلی را مخابره می‌کند. تیم ریسک بازار به دنبال حرکات غیرمتعارف (پرخطر برای معامله) می‌گردد و دارایی در خطر (VAR) را در پایان هر روز محاسبه می‌کند تا مقدار ریسکی که بانک در هر روز دارد را ارزیابی کند.
بسیاری از کارگزاری‌ها خصوصاً در بازار فارکس و بازار معاملات سهام، به مشتریان خود میز معاملاتی ارائه می‌دهند. این بروکرها با توانایی انجام سریع معاملات، خود را از دیگر بروکرهایی که به عنوان واسطه فعالیت میکنند، جدا میکنند. اکثر موسسات مالی بزرگ، میزهای معاملاتی خود را در اختیار دارند تا به تیم‌های داخلی و مشتریان خارجی خود در امر سفارش یاری دهند.
