در سال ۱۹۸۰، وقتی برادران هانت بازار نقره را با انباشتن مقدار زیادی از این فلز گرانبها به انحصار درآوردند، جواهرفروشی تیفانی (Tiffany) با انتشار یک آگهی در نیویورک تایمز این حرکت را محکوم کرد و گفت: «ما فکر می‌کنیم که احتکار چندین میلیارد دلار نقره و در نتیجه آن بالا رفتن قیمت، غیراخلاقی است.»
آیا بازار مس نیز ممکن است دچار چنین کمبود عرضه مشابهی شود؟ تا به الان با اطمینان می‌توانستیم بگوییم “نه”. اما حالا به نظر می‌رسد سفته‌بازان به زودی راهی آسان و کاملاً قانونی برای تسلط بر بازار این فلز پیدا خواهند کرد. ناظران نسبت به این تحولات واکنشی نشان ندادند.
شرکت کانادایی اسپروت (Sprott)، یک صندوق ۱۰۰ میلیون دلاری راه‌اندازی کرده است که قصد دارد به نمایندگی از سرمایه‌گذاران، مس فیزیکی بخرد و نگه دارد. برخلاف اکثر محصولات سفته‌بازی که مشتقات مالی مانند قراردادهای آتی را خریداری می‌کنند، این صندوق فلز واقعی را خریداری کرده و در انبار نگهداری می‌کند.
مس جلوه نقره یا طلا را ندارد، اما برای اقتصاد جهانی حیاتی است، به‌ویژه به این دلیل که برقی‌سازی همه چیز، مس را ضروری‌تر کرده است. بنابراین، کاهش عرضه بر بازار مس می‌تواند برای رشد اقتصادی جهانی و تورم مضر باشد. مصرف‌کنندگان – از شرکت‌های سیم‌کشی که کابل‌های برقی تولید می‌کنند تا تولیدکنندگان خودروهای برقی و سازندگان کولر – باید نگران باشند. یک دهه پیش، زمانی که جی‌پی‌مورگان و بلک‌راک محصولات مشابهی را پیشنهاد دادند، مصرف کنندگان مس آمریکایی به دادگاه رفتند تا آنها را منصرف کنند. هر دو شرکت در نهایت از پروژه‌های خود دست کشیدند.
صندوق جدید، که در بورس اوراق بهادار تورنتو لیست شده است، با یک انبار کوچک شروع کرده است: کمتر از ۱۰،۰۰۰ تن مس، بخش کوچکی از ۲۸ میلیون تنی که سالانه مصرف می‌شود. اما انبار آن هم‌اکنون بیش از ۵۰٪ از ذخایر موجود در انبارهای مرتبط با قرارداد آتی مس که در نیویورک لیست شده است و حدود ۱۰٪ از ذخایر مرتبط با قرارداد لیست شده در لندن را تشکیل می‌دهد.
این فاجعه می‌تواند به راحتی رخ دهد: هرچه پول بیشتری به صندوق جدید سرازیر شود، مس بیشتری باید به عنوان پشتوانه انبار شود. شرکت‌های دیگر نیز احتمالاً با صندوق‌های فیزیکی خود از این کار پیروی خواهند کرد و تقاضا را بیشتر افزایش می‌دهند. این کار تکرار می‌شود و بازار مس ممکن است ناگهان با کمبود حاد و مصنوعی روبرو شود. مقامات نظارتی کانادایی ممکن است تصمیم گرفته باشند که صندوق مس جدید بر قیمت‌های بازار امروز تأثیری نخواهد داشت. در حالی که این در حال حاضر صحیح است، آنها در را به خطری باز کرده‌اند که بستن آن در آینده، اگر صندوق‌های فیزیکی مس به اندازه کافی محبوب شوند تا بازار را تحت فشار قرار دهند، دشوار خواهد بود.
البته، فلز در انبارها وجود دارد و از نظر تئوری برای هر کسی که به آن نیاز دارد، قابل دسترسی است. اما اگر سرمایه‌گذاران از فروش خودداری کنند، برای اقتصاد جهانی در دسترس نخواهد بود، که می‌تواند منجر به نوسانات شدید قیمت شود. اینکه ناظران تصمیم گرفته‌اند این نوع کاهش عرضه را قانونی کنند، آن را کم ریسک‌تر نمی‌کند. سرمایه‌گذارانی که به دنبال سفته‌بازی در مس هستند، ابزارهای دیگری در دسترس دارند، از جمله سواپ‌ها، قراردادهای آتی و آپشن‌ها.
پول داغ (Hot Money)، نقش کلیدی در هدایت دست نامرئی دارد یعنی کشف قیمت و نقدینگی. (در علم اقتصاد، پول داغ یک گردش وجوه (یا سرمایه) از یک کشور به کشور دیگر به منظور کسب یک سود کوتاه مدت روی نوسانات نرخ بهره یا نرخ تبادل ارز پیش‌بینی شده‌است.) اما صندوق Sprott Physical نقره یک ابزار سرمایه گذاری سوداگرانه نیست – یک ابزار احتکار است. هدف این صندوق خرید و نگهداری کامودیتی است و پنهان نمی‌کند که مدل آن به ذخیره سازی متکی است. استراتژی این صندوق، این است که هرگز مسی را که انباشته می‌کند، به جز شرایط بسیار غیرعادی، به فروش نرساند، اگرچه امکان قرض دادن این فلز وجود دارد.
اگر اسپروت تا جایی موفق شود که مثلاً چند میلیارد دلار دارایی جذب کند، صندوق با قیمت‌های فعلی به حدود ۲۰۰۰۰۰ تن نیاز خواهد داشت – که از مقدار مس موجود در انبارهای مرتبط با قراردادهای مس در لندن و نیویورک بیشتر است.
منبع: advisorperspectives
