دو شاخص آنچین (درون زنجیره‌ای) نشان می دهند چگونه بیت کوین به عنوان یک دارایی سفته‌بازی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
یکی از استدلال‌هایی که منتقدان بیت‌کوین دارند، این است که بیت‌کوین دارایی است که صرفاً به دلیل ماهیت سوداگرانه‌اش جذابیت دارد. فراموش کردن ویژگی‌های این دارایی و فقط تمرکز کردن برروی قیمت بیت کوین آسان‌تر است زیرا این دارایی دارای بهترین عملکرد در ۱۰ سال گذشته بوده است، اما آیا می‌توانیم اندازه‌گیری کنیم که چقدر فعالیت‌های سودگرایانه و سفته بازی باعث افزایش قیمت بیت کوین می‌شوند؟
کوینی که الگوهای سفته‌بازی زیادی دارد به این معنی است که بیشتر عرضه‌های در گردش آن، دائماً خرید و فروش می‌شود. بنابراین، بیشتر کوین‌ها به جای خرید و ذخیره شدن، دائماً از یک سرمایه‌گذار به سرمایه‌گذار دیگر درحال انتقال هستند. به لطف تجزیه و تحلیل آنچین بیت کوین، می‌توانیم مشاهده کنیم که آیا هولدرهای بیت کوین چنین رفتاری دارند یا خیر.
اولین شاخص نشان داده شده در زیر، نسبت مالکیت بیت‌کوین به زمان نگهداری آن است. بسته به مدت زمانی که سرمایه‌گذارها کوین‌های خود را نگه داشته‌اند، می‌توان سه دسته از سرمایه‌گذاران را به صورت زیر طبقه بندی کرد.
دسته اول که به عنوان هولدرها شناخته می شوند، کسانی هستند که بیت کوین را برای بیش از یک سال نگه داشته‌اند. این گروه معمولاً حدود ۶۰ درصد ازعرضه در گردش را در اختیار دارند، درصدی که در سال گذشته تغییر چندانی نکرده است. این واقعیت که بیش از نیمی از عرضه در دست سرمایه‌گذارانی است که بیش از ۱ سال است که کوین‌های خود را جابه‌جا نکرده‌اند، به این معنی است که اکثر سرمایه‌گذاران بیت‌کوین را یک سرمایه‌گذاری بلندمدت می‌دانند.
دسته دوم، کروزرها به معنای کسانی هستند که در ۱ تا ۱۲ ماه گذشته کوین‌های خود را جابه‌جا کرده‌اند. رشد قابل توجه این گروه نسبت به سال قبل معیار خوبی از تعداد سرمایه‌گذارانی است که در ۱ تا ۱۲ ماه گذشته بیت کوین را خریداری کرده‌اند و همچنان آن را نگه داشته‌اند. دسته آخر، معامله‌گران، گروهی را نشان می‌دهد که از بیت‌کوین به‌طور فعال‌تری استفاده می‌کنند، و درنتیجه به بیت کوین به عنوان یک دارایی سوداگرانه نگاه می‌کنند. این گروه تقریباً ۸ درصد اقلیت را تشکیل می‌دهند و نسبت به سال گذشته نیز اندکی کاهش داشته اند.
در نمودار بعدی می‌توان حجم فعالیت تراکنش‌ها را در طول زمان نسبت به سن آن، با رنگ‌های آبی تا قرمز (براساس آخرین باری که آن کوین ها منتقل شده‌اند)، ارزیابی کرد. رشد اخیر نوارهای زرد نشان دهنده افزایش تعداد کوین‌هایی است که طی ۶ تا ۱۲ ماه گذشته وارد بازار شده‌اند (در حال حاضر ۲۰ درصد بیت‌کوین در گردش را تشکیل می‌دهد). در حالی که نوار آبی تراکنش‌های چندین سال قدیمی‌تر را اندازه‌گیری می‌کند، که به طور پیوسته به رشد خود ادامه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه بیت‌کوین کمتر و کمتر تراکنش می‌شود و بنابراین در طول زمان بیشتر به عنوان سرمایه‌گذاری ذخیره می‌شود.
این داده‌ها را می‌توان در یک معیار واحد جمع‌آوری کرد که تمام آدرس‌های بیت کوین و فعالیت آنها را در نظر می‌گیرد. این سازوکار با میانگین‌گیری زمان نگهداری همه آدرس‌ها قبل از انتقال (یا فروش) بیت کوین محاسبه می‌شود. میانگین زمان نگهداری بیت کوین ۳.۳ سال است. در یک دارایی با طول عمر۱۳ سال، می توان نتیجه گرفت که بیت کوین به طورمتوسط بیش از یک چهارم از عمرخود نگهداری شده است.
این تجزیه و تحلیل‌ها نشان می دهد که پشت فعالیت خرید بیت‌کوین، تقاضای واقعی سرمایه‌گذارانی وجود دارد که می‌خواهند این دارایی را برای بلندمدت نگه دارند. این ادعا در راستای این ایده است که بیت‌کوین بیشتر به عنوان یک ابزار ذخیره ارزش مورد استفاده قرار می‌گیرد که می‌تواند سال‌ها بدون از‌دست دادن ارزش خود نگهداری شود. در واقع درماه گذشته نظراتی از سوی موسسات با نفوذی مانند JPMorgan یا سرمایه‌گذارانی مانند پل تودور جونز منتشر شده است که بیت‌کوین را به عنوان یک محافظ تورم، بهتراز طلا ارزیابی می‌کنند. تاکنون این موضوع در مورد بیت‌کوین صادق بوده است و هیچ نشانه اولیه‌ای وجود ندارد که هولدرها به گونه‌ای دیگر فکر کنند.
